Romankowo-Rysiankowe turowanie

Maltatal

W dniach 6-10 lutego odbył się pierwszy klubowy wyjazd lodowy do Karyntii, a dokładnie do doliny Malta. W środę wieczorem ekipa w składzie: Rafał Dec, Tomek Krawczyk, Szymek Sapeta, Alan Stysiak, Maciek Stanisławski, Iwona Korlacka, Adam Marcinków (KTJ Speleoklub B-B), Jakub Munk wyjechała do Karyntii. O 5 nad ranem dotarliśmy do Gasthaus Hubertus. Po krótkiej drzemce i śniadaniu wybraliśmy się na Superfeucht (140m WI3/4). Od zaparkowanego samochodu trzeba podejść ok 30 min stromym terenem.

Miejsce do zaparkowania pod lodospadami: Kathedrale, Gamseck, Wintasun i Superfeucht

Podejście pod Superfeucht

Topo lodospadu Superfeucht

Lodospad Superfeucht - po lewej - Tomek, Rafał i Maciek, na środku - Szymek i Iwona, na górnym soplu - Kuba i asekurujący go Alan

W piątek podzieliliśmy się na kilka zespołów (odwiedzili nas Jarek i Kamil). Szymek, Adam, Rafał, Tomek, Kuba, Iwona oraz Jarek i Kamil (dojechali na jeden dzień) działali w rejonie lodospadów Maralmfall (w górnej części doliny za tunelem), a Alan z Maćkiem wybrali się na łatwy ale długi Strannerbachfall (400m WI 2/3). 

Topo lodospadu Strannerbach

Droga oferuje wspinanie w terenie do 80 stopni poprzedzielane łatwym terenem. Jedynie końcówka zmusza do większego spręża ( 2 wyciągi do 85 stopni).

W sumie ok 10 wyciągów wspinania na 400 metrach drogi.

Auto z auta - szpejenie pod lodospadem

Górna część Strannerbachfall

W piątek Szymek z Adamem powtórzyli Stranbnerbachfall, a zespół Rafał, Kuba i Tomek załoili lodospad Kathedrale (260m WI 5/6). Do cruxu doszli Alan z Maćkiem (po pokonaniu 4 wyciągów. 

Topo Kathedrale

Kuba startuje w I wyciąg Kathedrale

Kuba na stanie w "Katedrze" pod soplem

Kuba na soplu

Zjazd z sopla

W niedzielę zmęczeni wspinaniem i ...spotkaniem z "dzikimi zebrami" zrezygnowaliśmy ze Wspinania na Columbus Wall (50m WI4/5). Spakowaliśmy busa i ruszyliśmy w drogę powrotną zwiedzając po drodze Salzburg.

Ekipa przed Gasthaus Hubertus

Informacje:

Maltatal jest doliną położoną w Parku Narodowym Taury Wysokie. Jest to atrakcyjna turystycznie dolina, która w lecie przyciąga turystów i wspinaczy. W rejonie można uprawiać wspinaczkę skałkową, wszelakiej maści turystykę trekingową czy kolarstwo górskie Wokoło obecne wodospady i strumyki. Natomiast zima w Maltatal to królestwo wspinaczki zimowej zwłaszcza lodowej i mikstowej. W dolinie można także jeździć na nartach turowych.

W okolicach Maltatalu są jeszcze 2 doliny które warto odwiedzić (Mallnitz oraz Molltal). W Maltatal mamy 62 drogi lodowe i mikstowe o łącznej długości 122 wyciągów. W sumie do dyspozycji w tych trzech rejonach mamy 95 lodospadów (219 wyciągów).

Schematyczna mapa Maltatal

Dojazd:

Odległość ze Szczyrku do Maltatal to ok 700 km.

Noclegi:
Popularnym miejscem noclegowym jest pensjonat Hubertus, który jest nastawiony na obsługę wspinaczy. W pensjonacie znajduje się suszarnia, miejsce w którym naprawimy lub naostrzymy sprzęt, a także znajdziemy tam wypożyczalnie sprzętu oraz mały sklepik. Obsługa pensjonatu mówi w języku angielskim. Jest możliwość uzyskania informacji o aktualnych warunkach wspinaczkowych.

Wyceny

Wyceny trudności w Maltatalu zdają się być zaniżone jednak to chyba wynik względności w skali WI (Watter Ice) i wspinacz tatrzański może się zdziwić.

Problemy i zasady:

Lokalni wspinacze lodowi i Administracja leśnictwa i łowiectwa, podpisały porozumienie w celu poszanowania okresu łowieckiego, w którym wspinaczka jest dopuszczalna jedynie po 1 stycznia.

Wspinaczka lodowa jest dozwolona po 1 stycznia. Po tym terminie nie ma ograniczeń.

Po ciężkich opadach śniegu "Malta - Hochalmstraße" staje się nieprzejezdna. Jeśli tak jest jedyną realną opcją jest dojście na nartach. W zależności od miejsca, podejście może się wahać od 1-2 godzin lub dłużej.

Ze względu na przechodzenie pod lodospady po prywatnych gruntach należy stosować się do ewentualnych oznaczeń i znaków.

Zjazdy i zejścia z lodospadów z użyciem kotw, haków, ringów i drzew. Obszary powyżej lodospadów(wodospadów) jest miejscem przebywania różnych gatunków zwierząt – nie zakłócajmy ich miejsca bytowania.

Maltatal jest częścią Parku Narodowego Taury Wysokie. Proszę zachowywać się odpowiednio według zasad w nim obowiązującym.

Parkuj samochód taka by służby parku i służby leśne mogły przejechać. Ich pojazdy są często szersze niż zwykłe samochody.

Zalecamy korzystanie z łańcuchów śnieżnych.

Linki:

Gasthaus Hubertus

Lodospady.pl - topo Maltatal

Drytooling.com.pl - topo Maltatal

Wyświetl większą mapę

Lista przejść

2013
SKITURY:
- fragment THR - Tatrzańska Jaworzyna - Lodowa Przełęcz - Chata Terycho (nocleg) - Barania Przełęcz - Chata Terycho (nocleg) - Czerwona Ławka - Zbujnicka Chata - Rohatka - Zielony Staw Litworowy - Wschodnie Żelazne Wrota - Popradski Staw (nocleg) - Wyżnia Koprowa Przełęcz - Hlińska Dolina - Kobyla Dolinka - Zawory -Głądka Przełęcz - Roztoka - Łysa Polana (Alan S., Łukasz Twardowski, Adam Tyszecki, Marcin Trybała, Łukasz Gąsiorek, Aneta Żak-Twardowska, Tomek Gołąbek, Agnieszka Szor)

WSPINACZKA:
Zima:
- Superfeucht WI 3/4 120m (Maltatal) (Rafał Dec, Alan S., Szymek Sapeta, Adam Marcinków, Tomek Krawczyk, Kuba Munk, Iwona Korlacka)
- Strannerbachfall WI 2/3 400m (Maltatal) (Alan S.)
- Kathedrale WI5/6 260m (Maltatal) do sopla (Alan S., Tomek Krawczyk, Kuba Munk, Rafał Dec)
Lato:
- turystyka na drodze Martina II (Gierlach) (Alan S.)
- Filar Staszla V (Granaty) (Alan S.)
- Setka IV (Zadni Kościelec) (Alan S.)
- Grań Kościelca II (Kościelec) (Alan S.)
- Stanisławski IV+ (Kościelec) (Alan S.)

2012

SKITURY:
- Niżni Kostur
- Kozi Wierch

WSPINACZKA:
Zima:

- Czyż-Zgłobica 5+ (Mnich Małołącki) (Marcin Konior - BKA, Roman Forysiak - KW Bielsko-Biała)

- Droga Potoczka III (Czuba nad Karbem) (Rafał Dec - KAGB)

- WHP 114 wariant zimowy IV+ (Wsch. Kościelca) (Rafał Dec - KAGB)
Lato:
- Lewy filar Rumanowego Szczytu IV-V (Alan Stysiak, Bartek Chruściel, Szymek Sapeta - KAGB)

JASKINIE:

2011

SKITURY:

- Kasprowy Wierch, Świnicka Przełęcz, Walentkowa Dolina, Walentkowy Wierch, Gładka Przełęcz, Schroniska w Dol. Pięciu Stawów Polskich, Zawrat, Murowaniec, Kuźnice

- Silvretta Haute Route (Ischgl - Heidelberger Hutte - Breite Krone - Kronen Joch - Jamtal Hutte - Jamjoch - Vordere Jamspitze - Hintere Jamspitze - Tuoi Hutte - Vermunt Pass - Dreilander Spitze - Wiesbadener Hutte - Piz Buin -Silvretta Egghorn - Wiesbadener Hutte -Wirl)

WSPINACZKA:

- Juhaski Filar IV (Giewont), 8,5h (Mariusz Grudzień - KAGB, Łukasz Pokorski - KAGB)

JASKINIE:

- Zimna - Komin Maurycego

- Kasprowa Niżna - Zapałki

- Jaskinia Śnieżna - Suchy Biwak

- Jaskinie: przy Przechodzie, Śpiących Rycerzy, Śpiących Rycerzy Wyżnia

2010

SKITURY:

- Niżne Rysy (do Morskiego Oka) S2\

- Świnicka Przełęcz, Karb (do Czarnego Stawu), Zawratowa Turnia (przez Zawrat do Murowańca)

WSPINACZKA:

- lodospady i miskty w kotle Małego Stawu w Karkonoszach

- Czech-Ustupski IV+ - Żabi Mnich (Tomek Gołąbek -KW Kraków)

- kombinacja Robakiewicz-Klasyczna IV - Mnich (Tomek Gołąbek -KW Kraków)

- Motyka V - Ostry Szczyt (Alan Stysiak - KAGB, Tomek Gołąbek - KW Kraków, Paweł Chlebicki - KW Kraków)

- grań Rohatka - Świstowy Szczyt (miejsca II)

- Biancograt AD+/D- III - Piz Bernina 4049m npm (Alan Stysiak - KAGB, Mariusz Grudzień - KAGB, Grzegorz Michalak)

JASKINIE:

- System Wielkiej Śnieżnej - otwór Śnieżnej - Suchy Biwak - Partie Wrocławskie - Syfon Dziadka - otwór Śnieżnej (48 godz)

2009
SKITYRY:
- Kozi Wierch (do "Piątki") S2
- Szpiglasowa Przełęcz (do "Piątki") S3+
- Zawrat (do Murowańca) S2
- Skrajna Przełęcz (do Walentkowej) S2
- Gładka Przełęcz (do "Piątki") S2
- Kościelec (do Karbu) S3

- Wysoka (do Popradzkiego Stawu przez Siarkańską Przełęcz Centralnym Żlebem) S3+
- Col de Passon (3028m npm) i Bec Rouge (3055m npm) - trawers z Lodowca Argentiere na lodowiec Le Tour
- Pointe Lachenal (ok 3660m npm)
- Le Tour Ronde (ok 3730m npm) - zjazd kuluarem Gervasuttiego - 5.2, 50 stopni 200m
- Dome du Gouter (4304m npm) i Vallot (4362m npm) - zjazd przez Grands Mulets (podejścia: 1-dzień: 1900m, 2-dzień: 1300m)

WSPINACZKA:

- laboratorium zimowe - Zmarzły Staw (lodospad i miksty) (Jakub Adamczyk)
- Mrozekov L'ad II/4 50 m (Jakub Adamczyk)
- Adin úsmev, II/3 - 2 wyciągi (Jakub Adamczyk)
- Prawe Żebro IV+ - Skrajny Granat (Jakub Adamczyk)
- Surdel V+ - Wschodnia ściana Mięguszowieckiego Szczytu Wielkiego (Marcin Konior - BKA)
- Byczkowski V+/VI- - Zachodnia Kościelca (Katarzyna Pachocka - BKA, Tomek Gołąbek - KW Kraków)
- Droga Gnojka III - Zachodnia Kościelca (Katarzyna Pachocka - BKA, Tomek Gołąbek - KW Kraków)
- Grań Kościelca II - Kościelec (Katarzyna Pachocka - BKA, Tomek Gołąbek - KW Kraków)

- Sokoliki (drogi o trudnościach V - VI.1+)
- Honoratka - przejście wczesno-zimowe (Jakub Adamczyk)

2008
SKITURY:
- Szatania Przełęcz (do Młynickiej) S3+, E2
- Przełęcz nad Czerwonym Żlebem (do Młynickiej) S3/3+, E2
- Skrajna Przełęcz, Karb, Kozia Przełęcz S2+, S2, S3
- Granacka Przełęcz (do Pańszczycy) S2+
- Siarkańska Przełęcz (do Złomisk) S1
- Przełęcz pod Kopą, Baranie Sedlo (do Kieżmarskiej) S2

WSPINACZKA:
- Wejścia na Wysoką, Żłobisty Szczyt, Wołowiec Mięguszowiecki
- Łomnica - Jordanova Cesta

2007
SKITURY - zjazdy:
- Kopa Kondracka S1
- Pyszniańska Przełęcz S1
- Wyżnia Pańszczycka Przełęcz S3
- Zawrat, Schodki, Kozia Przełęcz S2+, S2, S3
- Rysy S3+
- Gross Venediger - Wysokie Taury

WSPINACZKA:
- Sokoliki

2006
- sierpień - J. Mała w Mułowej - do Sali Fakro

2001-2006
skałki podkrakowskie - kilka razy do roku

2001
- Kaukaz - Elbrus, Pik Semionowskiego

2000
- manewry ratownictwa jaskiniowego - Jaskjienie: Czarna i Mylna
- Jaskinia Pod Wantą
- mannewry ratownictwa jaskiniowego - Podlesice
- sierpień - Mnich - północna ściana - "Orłowski" V, Mięguszowiecki Szczyt - "Droga Sokołowskich" IV, Kościelec - "Sprężyna" VI, Zamarła Turmia "Motyka" V, Klasyczna" V, Granaty - "Środkowe Żebro" III i "Staszel" V, Nad kotliny - syfon Dziadka, Marmurowa, Pod Wantą, Nad Kotliny - Suchy Biwak, Czarana - Techuby, Wodna pod Pisaną, Ptasia Studnia - Stare Dno,

1999
- grudzień - nowa droga na Buli pod Rysami - "Filarek Wigilijny" III
- Bandzioch Kominiarski - dolny otwór - "zacisk z brzytwą"
- Kletno - prace górnicze w jaskiniach Biały Kamień i Niedźwiedzia
- GrossGlockner (od Lodowca Pasterze) i trawers Watzmana

1998
- grudzień - nowa droga na Progu Mnichowym - "Droga Ascsety" V
- Gouffre Berger (-950m)

1997
- marzec - środkowe żebro Skrajnego Granata

1996
- kurs w SBB (skałki, Tary latem i zimą)

1991
- pierwszy wyjazd w skałki (Lewe Podzamcze - Góra Birów)

Było jeszcze wiele wyjazdów w skałki (Dlinki Pdkrakowskie, Ostańce Jerzmanowickie, Podzamcze, Podlesice, Rzędkowice), Tatry (Zamarła Turnia, Kościelce, Granaty), do jaskiń (Marmurowa, Wielka Litworowa, Mała w Mułowej, Lodowa Litworowa, Wielka Śnieżna, Czarna) ale kiedy dokładnie to było nie jestem w stanie odtworzyć.

Wojciech Kozub zginął w Alpach | Wspinanie.pl

Wojciech Kozub zginął w Alpach | Wspinanie.pl

Silvretta Haute Route cz. 2

4 dzień tury zapowiadał się lajtowo. Jednak początek zmęczył fizycznie i psychicznie wszystkich. Już wiem dlaczego w Alpach, harszle to konieczność. Podejście na Vermunt Pass po betonie i lodzie nie było przyjemne. Z przełęczy przeszliśmy długim trawersem pod Dreilander Spitze, który zdobyliśmy ciekawą granią. Z Dreilandera zjechaliśmy bezpośrednio do Wiesbadener Huttte.

Początek podejścia na Vermunt Pass

Pod Vermunt Pass

Trawers z Vermunt Pass pod Dreilander Spitze

Wierzchołek Dreilander Spitze

Po zjeździe z Dreilander Spitze

5 dnia plan był ambitny. Ruszyliśmy ze schroniska w kierunku Piz Buin (3312 m npm). Podejście było długie i strome. Pogoda nie rozpieszczała ale na szczęście pod przełęczą Buinlucke wypogodziło się. Wejście na Piz Buin wymaga pokonania skalnego progu i stromego, skalno-śnieżnego żlebu. Po zejściu ze szczytu razem z Pokorem i Grześkiem pognaliśmy przez Fuorcla dal Cunfin (3043 m npm) i Silvretta Pass (2994 m npm) na wierzchołek Silveetta Egghorn (3147 m npm). Chłopaki pognały dalej i zdobyły jeszcze Silvrettahorn (3244 m npm). Ja zostałem i dołączyłem do ekipy "jamników". Zjechaliśmy stromym stokiem pod Egghornlucke i dalej wzdłóż popękanego lodowca do dna doliny. Zostało nam jedynie jakieś 200 m podejścia do Wiesbadener Hutte.

Początek podejścia na Buinlucke

Wspinaczka na Piz Buin

Pokor na szczycie Piz Buin

Zejście z Piz Buin

Trawers z Fuorcla dal Cunfin na Silvretta Pass

Wspinaczka na Silvretta Egghorn

Podczas zjazdu z Silvretta Egghorn

Zjazd do Wiesbadener Hutte

Zjazd do Wiesbadener Hutte

Ostatniego dnia w planie było przejście przez Egghornlucke, zdobycie Silvrettahornu, zjazd w kierunku Silvretta Hutte, przejście przez Rote Furka i zjazd do Wirl. Jednak pogorszenie pogody, nienajlepsze samopoczucie co poniektórych uczestników spowodowały, że większość zdecydowała się na zjazd bezpośrednio do Wirl. Zjazd zajął nam 2 godziny.

Przez całą turę przeszlismy ok 70 km i pokonali ponad 5km w pionie. W wyjeździe brało udział 20 uczestników z Speleoklubu Dąbrowa Górnicza, Grupy Wałbrzysko-Kłodzkiej, Grupy Beskidzkiej, Grupy Podhalańskiej i Grupy Krynickiej.

Więcej fotografii z wyjazdu znajduje się TUTAJ

Część pierwsza relacji

Silvretta Haute Route cz.1

26 marca wyjechaliśmy z ekipą GOPRowsko-jaskiniową (SDG) na coroczny, centralny obóz skiturowy GOPR. W tym roku wybór padł na Grupę Silvretty. Ze Szczyrku wyjechaliśmy w sobotni wieczór by niedzielnym rankiem dotrzeć do Ischgl. Na jednym z licznych parkingów robimy przepak i ruszamy w drogę do Heidelberger Hutte. Szlak wiedzie początkowo zjazdową trasą narciarską by później przejść w drogę dojazdową do schroniska. Podejście jest nudne i długie. Urozmaicamy sobie go zimnym Weizenbierem w jednej z knajpek przy kolei krzesełkowej. Do schroniska docieramy po przejściu ok 13 km i 900 m w pionie.

Parking w Ischgl

Podejście do Heidelberger Hutte

Drugiego dnia w planie było przejście przez Kronenjoch (2974m npm). W końcu jesteśmy w górach. Po wczorajszej nudnej drodze dzisiejszy dzień zapowiada się ciekawie. Trasa prowadzi początkowo łagodnym zboczem nad dnem doliny by po pokonaniu ok 3 km skręcić w prawo. Stok staje się stromszy, podejście mozolniejsze ale widoki wynagradzają trud i z każdym krokiem jest piękniej. Dochodzimy w końcu do siodła pomiędzy Kronenjoch, a Breite Krone (3078m npm). Zakładamy ski-depo i na lekko z aparatami w garści zdobywamy Breite Krone. Na wierzchołku robimy sesję zdjęciową i szybko schodzimy do pozostawionego sprzętu. Z siodła na Kronenjoch jest niewiele więcej niż 100 m. Szybko dochodzimy do właściwej przełęczy i przezbrajamy się do zjazdu. Do Jamtal Hutte czeka na nas ok 5 km zjazdu przy 900 m deniwelacji. Zjazd jest początkowo dość stromy by po kilkuset metrach wypłaszczyć się. Do schroniska docieramy po ciekawym zjeździe dnem doliny.

Idziemy w kierunku Kronenjoch

Breite Krone - widok z podejścia na Kronenjoch

Podejście na Kronenjoch

Na szczycie Breite Krone

Przed Jamtal Hutte

3 dzień tury okazał się być całkiem intensywny. Rozpoczęliśmy długim (ok 5 km) podejściem na Jamjoch (3076 m npm). Tam ekipa podzieliła się i większość zjechała do Tuoi Hutte po stronie szwajcarskiej. W czwórkę zostaliśmy na przełęczy i postanowili zjechać z Vordere Jamspitze (3176 m npm) i Hintere Jamspitze (3156 m npm). Zjazd z wyższego ze szczytów Jam okazał się zbyt ryzykowny ze względu na warunki śniegowe. Pachniało lawiną ciężkiego, mokrego śniegu. Z niższego Jamspitz'a zjechaliśmy na Jamjoch i przy użyciu liny udało się pokonać nawis i próg skalny oddzielający nas od dalszej jazdy do schroniska Tuoi. Zjazd w górnej części był w wyśmienitym śniegu by niżej zmienić się w katorgę w "przepadającym zmięku". W Tuoi zasłu zyliśmy na kufel piwa.

Startujemy z Jamtal Hutte na Jamjoch

Podejście na Jamjoch

Na wierzchołku Vordere Jamspitze

Widok z Vordere Jamspitze na Piz Buin (3312 m npm)

Widok z Hintere Jamspitze na Vordere Jamspitze

Zjazd do Tuoi Hutte

Część druga relacji

Tatrzańska tura na szerokich nartach

29-30 stycznia spędziliśmy miło czas na turowaniu w Tatrach Wysokich. Wystartowaliśmy z Kasprowego by przez Świnicką Przeł., dol. Walentkową, Walentkowy Wierch, Gładką Przełęcz dotrzeć do schroniska w dol. Pięciu Stawów Polskich.

Ruszamy z Kasprowego

Beskid zostaje za nami

Na Świnickiej Przełęczy

Podejście na Walentkowy Wierch

Na Walentkowym

Na Walentkowycm

Podejście na Gładką Przełęcz

Po miło spędzonym wieczorze w "Piętce", następnego dnia wybraliśmy się w kierunku Niżnego Liptowskiego Kostura jednak warunki śniegowo-lawinowe skutecznie nas zniechęciły do wejścia na sam szczyt. Do Zakopanego dotarliśmy przechodząc przez Zawrat (zjazd w rewelacyjnych warunkach) i Murowaniec.

Podczas podejścia na Niżnego Liptowskiego Kostura

Test lawinowy

Na Zawracie

Na Zawracie

Na Zawracie